Pewne powiedzenie mówi, że „pracujemy po to by żyć a nie żyjemy po to, by pracować”. Z pewnością w teorii każdy się z tym zgodzi, jednak praktyka pokazuje, że nasze życie bywa dużo bardziej skomplikowane. W Polsce wiele osób żyje głównie pracą. Te osoby bardzo chciałaby to zmienić, jednak nie pozwala im na to obecna sytuacja. Obok nich funkcjonuje mnóstwo osób, które co prawda mają zapewniony byt i nie pracują głównie dla finansów, jednak praca pochłania ich na tyle bardzo, że zaniedbują inne sfery życia.
Dlaczego praca nie powinna dominować w życiu?
Psychologowie zgodnie twierdzą, że w życiu każdego człowieka powinna występować równowaga pomiędzy różnymi sferami. Praca, owszem jest ważna, ale powinna zajmować nie więcej jak jedną trzecią naszego czasu. Poza tym każdy człowiek dbający o swój dobrostan psychiczny powinien mieć czas dla rodziny, dla przyjaciół, na hobby i odpoczynek. Dla naszego zdrowia psychicznego bardzo ważne jest abyśmy regularnie pozwalali sobie na różne przyjemności zamiast być ciągle przeciążonym obowiązkami.
Jak wygląda życie osób, które za dużo pracują?
Osoby, u których brakuje równowagi między pracą a resztą życia pracują przez wiele godzin, zwykle we wszystkie dni tygodnia. Są również i tacy, którzy poza główną pracą ciągle dorabiają gdzieś indziej. Takie osoby łatwo poznamy po tym, że w pracy przebywają przede wszystkim mentalnie. Bardzo często o swojej pracy mówią, ciągle są pod telefonem służbowym i sprawdzają w Internecie firmowe informacje. Gdy proponujemy im rozrywki lub odwiedziny zwykle mówią, że nie mają czasu. Osoby przesadzające z pracą są zwykle bardzo zestresowane, niewyspane i mają dużą skłonność do stosowania używek oraz leków uspokajających. Powoduje nimi zwykle silna ambicja, która nakazuje podejmować coraz to nowe wyzwania i wspinać się po szczeblach kariery. Niestety takie osoby rzadko kiedy są szczęśliwe, bo na ogromnym przywiązaniu do pracy cierpi ich otoczenie. Sama praca bywa źródłem mobbingu i frustracji. Wielu z nich boryka się z bezsennością, gdyż tak bardzo przejmują się tym, co kolejnego dnia w pracy ma się wydarzyć. Praca zawsze jest na pierwszym miejscu. Gdy słyszą propozycję wakacji, mówią nie teraz, jak skończy się projekt. Odmawiają udziału w prywatnych spotkaniach towarzyskich zasłaniając się obowiązkami i brakiem nastroju. Niestety zaniedbują także swoje zdrowie bo nie robią badań, nie mają czasu na sport i regularne spożywanie posiłków. Wielu pracoholików uzależnionych jest także od napoi energetycznych.
Jak powrócić na właściwe tory?
Najważniejsze aby pracoholik sam zrozumiał, że ma problem i doszedł do wniosku, że chce coś zmienić. Czasami wystarczy się zatrzymać, wziąć krótki urlop i przemyśleć kilka spraw. Przede wszystkim warto sobie zadać pytanie, czy faktycznie chcę robić to co obecnie. Wiele osób latami męczy się w nielubianej pracy i nie ma odwagi z niej odejść. Zwykle usprawiedliwieniem wytężonej pracy są pieniądze. Tutaj również warto się zastanowić czy faktycznie są one takie ważne, czy ja i moja rodzina potrzebujemy ich aż tyle, czy cena za wysoki status życia nie jest za wysoka. Gdy pracoholik dochodzi do wniosku, że chce coś zmienić powinien małymi krokami wprowadzać nowe nawyki. Warto wyznaczyć sobie czas na pracę oraz zaprzestać pracy w weekendy. Dobrym zwyczajem będzie też wyłączanie telefonu komórkowego o stałej porze i przeznaczanie pozostałego czasu na przyjemności. Gdy próbujemy podejmować nowe aktywności albo powracamy do dawnych pasji szybko zdajemy sobie sprawę, że nie tylko praca ale także wiele innych czynności może przynosić frajdę.